Jest ogromną salą. Ogromną to za mało powiedziane: potężną! Z trzech stron, w pół okręgu układa się mnóstwo siedzeń, których ilość jest praktycznie idealnie zliczona, aby przyjąć wystarczającą ilość uczniów. Między nimi, aby móc bez problemu manewrować widać alejki, to przecinające rzędy ławek, a to idące równolegle z nimi, tworząc również miejsce na nogi. Ze względu na ułożenie siedzeń względem sceny, są odgrodzone niewysokim murem, przy dwóch krańcach najbliżej ściany pnącym się również z góry. Sama scena jest podwyższana, chociaż w pierwotnym położeniu ustawiona jest nieznacznie pod trybunami. Główną jej część tworzy przecięty w połowie okrąg ozdobiony złotymi wzorami. Od niej odchodzą dwie drogi stanowiące schody na górę, na której zaś ustawiona jest druga część sceny na planie czegoś podobnego do trójkąta o zaokrąglonych rogach zawierającego zaś kolejne podwyższenie z mównicą. Obok tej części, po dwóch stronach na ścianie zawieszone są dwa telewizory dla osób bez możliwości zobaczenia czegokolwiek. Miejsce to używanie jest zarówno do spotkań ważnych typu ogłoszenia, a także rozrywkowych.